Łuszczyca to choroba, która przez niektóre osoby traktowana jest niemal jak trąd, a osoby na nią cierpiące wyalienowane są nierzadko z życia społecznego. Jest to bardzo niesłuszne i krzywdzące myślenie, gdyż występujące na skórze grudki pokryte srebrzystą łuską, a także krostki nie są zaraźliwe. Łuszczyca na głowie nie przenosi się poprzez używanie tego samego ręcznika kąpielowego, podobnie, jak łuszczyca rąk nie przenosi się poprzez wycieranie ich w ten sam ręcznik, czy podawanie dłoni. Nie można zatem uważać osób, które chorują na łuszczycę za gorsze i dyskryminować w żaden sposób.

Stres nasila objawy łuszczycy

Warto wiedzieć, że sytuacje stresowe w przypadku chorujących na łuszczycę powodują zaostrzenie objawów choroby. Jest to jednak z chorób autoimmunologicznych, która objawia się na skutek obniżenia odporności organizmu. Często jej pierwsze objawy pojawiają się po przebytej grypie czy ospie w wieku dziecięcym. Szacuje się, że najczęściej pierwsze objawy łuszczycy mogą pojawić się od 10 do 30 roku życia, jednak nierzadko zdarza się, że ta choroba dotyka również osoby starsze, nawet po 70 roku życia. Późniejsze występowanie łuszczycy łączone jest z przyjmowaniem leków kardiologicznych, a także antydepresyjnych typu betablokery.

Łuszczyca – jak się ją leczy?

Niestety łuszczyca nie jest chorobą uleczalną, można jej objawy jedynie łagodzić. Przede wszystkim dieta musi być niskotłuszczowa, unikanie tłuszczów zwierzęcych, wieprzowiny jest bardzo ważne. W przebiegu łuszczycy stosuje się specjalistyczne maści. Nierzadko również leki – retinoidy w okresach nasilenia choroby. Powstawanie łuski na skórze związane jest z tym, że u chorych znacznie szybciej zachodzi proces dojrzewania i obumierania komórek skóry. W przypadku zdrowego człowieka jest to ok. 28 dni, a u chorego na łuszczycę nawet 4. Zatem proces ten następuje aż 7-krotnie szybciej. Zdrapywanie łuskowatych zmian na skórze powoduje swędzenie i ból. Nie można tego robić, jednak usuwanie łuski jest konieczne. Chorzy stosują specjalistyczne maści złuszczające, a w następnej kolejności preparaty, które mają spowolnić podziały komórkowe w naskórku, a także przeciwzapalne takie jak: cygnolina, preparaty dziegciowe czy pochodne witaminy D3. Bardzo dobrze na skórę łuszczycową wpływa naświetlanie promieniami UVA i UVB, czyli fototerapia. Korzysta z niej wielu chorych na łuszczycę.

Łuszczyca to ciężka choroba, a chorym można pomóc traktując ich normalnie i nie wywołując u nich poczucia wstydu i stresu. Tak naprawdę w dobie intensywnego trybu życia, pełnego napięcia ta choroba może objawić się u każdego. Oszczędzający tryb życia i dbanie o odpowiedni poziom nawilżenia i natłuszczenia skóry może zapobiec okresom zaostrzenia choroby i wydłużyć okresy remisji. Warto wiedzieć, że poza głową, czy rękami łuszczyca może występować np. na paznokciach i objawia się np. rozdwajaniem się płytki. Często występuje również we wszelkich zagłębieniach: pod pachami, na kolanach, czy też na łokciach. Wśród profilaktyki choroby można również wymienić zapobieganie ostrym infekcjom. Dbajmy zatem o siebie i szanujmy osoby chorujące na łuszczycę.