Znanych jest osiem ludzkich wirusów opryszczki, z których wszystkie mogą wywołać objawy skórne. Wirusy opryszczki maja duże rozmiary zawierają dwuniciowy DNA, maja budowę ikosaedralną, a ich kapsyd składa się ze 192 kapsomerów. Otoczony jest osłonką lipidową, która zawiera glikoproteiny eksponowane na powierzchni. Osłonka wirusa jest oporna na większość substancji zwiększających przepuszczalność, ale bardzo wrażliwa na eter. Wirusy opryszczki pozostają w organizmie człowieka na całe życie. Wspólną cechą wszystkich rodzajów opryszczki jest reaktywność po okresie utajenia. Wirusy opryszczki mogą wywołać zakażenia zagrażające życiu u osób z obniżoną odpornością.

Opryszczka na brodzie

Wirus opryszczki wywołuje różne zmiany chorobowe, a przebieg i obraz kliniczny zakażenia zależy od wielu czynników oraz stanu odporności immunologicznej pacjenta, jak również od tego czy jest to zakażenie pierwotne czy może reaktywacja wirusa opryszczki na brodzie. Często do nawrotów zakażenia dochodzi pod wpływem czynnika wyzwalającego, takiego jak gorączka, promieniowanie słoneczne, urazy lub też przewlekły stres. Wykwity będące pęcherzykami lub nadżerkami, są zgrupowane w dość charakterystyczny sposób jako układ opryszczkowaty. Po okresie wylęgania, który trwa około tygodnia, pojawiają się rozsiane wykwity zlokalizowane w obrębie brody. Źródłem takich zakażeń najczęściej są rodzice lub rodzeństwo, a nawrotowość tego zakażenia przebiega w sposób subkliniczny.

Leczenie opryszczki

Do leczenia opryszczki stosuje się różne rodzaje leków, które są dostępne na rynku. Do najczęściej stosowanych należą:

• acyklowir– jest podstawowym lekiem stosowanym w terapii przeciwwirusowej. Przy udziale wirusowej kinematozy hamuje namnażanie wirusów nie wpływając jednocześnie w znaczący sposób na komórki organizmu gospodarza. W postaci kremu, maści lub żelu należy stosować go co 2 do 4 godzin w początkowej fazie zakażenia. Niestety jest on w tej formie minimalnie skuteczny. Doustne środki stosowane i polecane są u osób z prawidłową funkcją układu immunologicznego. U innych osób i noworodków należy stosować wlewy dożylne. Acyklowir jest środkiem bezpiecznym, jedynym minusem jest konieczność dostosowania dawki w przypadku uposedzenia funkcji nerek,
• walacyklowir, jest to pochodna acyklowiru, dużo bardziej skuteczna i powinna być podawana dwa razy dziennie,
• famcyklowir, jest podobny w działaniu do acyklowiru, jego skuteczność jest osiągana w bardzo krótkim czasie, ma małą toksyczność na organizm pacjenta,

• gancyklowir, jest skuteczny w odniesieniu do większości wirusów opryszczki, w minimalnym stopniu ulega wchłonięciu przez układ pokarmowy, dlatego też musi być podawany dożylnie , charakteryzuje się silna melotoksycznością, dostępny jest on również w formie doustnej,
• pencyklowir, dostępny jedynie w formie kremu, charakteryzuje się nieco większa skutecznością po stosowaniu miejscowym niż inne leki z tej rodziny, nie można jednak określić jego skuteczności po podaniu dawki doustnej,
• foskarnet, lek do stosowania bardzo opornych zakażeń opryszczki, hamuje on aktywność polimeraz DNA, a jego działanie nie odbywa się za pośrednictwem kinazy tymidynowej. Lek niestety ma dość istotne powikłania, które mogą być podobne do owrzodzeń i zmian skórnych na które został zastosowany, do tego może powodować ostrą niewydolność nerek, zaburzenia funkcji mięśnia sercowego oraz uszkodzenie szpiku.

Oprócz wyżej wymienionych leków na rynku dostępnych jest wiele innych preparatów dostępnych bez recepty, należy jednak pamiętać o tym, że skuteczne leczenie powinno być wybrane przez lekarza i dostosowane do konkretnego rodzaju opryszczki i pacjenta indywidualnie.